Alimin ölümü alemin ölümüdür!

İlmin kıymetini, bu cümleden daha iyi ifade eden, bir kelime dizini kuramazsınız! 

İslam kültür coğrafyasının ser-levhası olan bu hikmetli cümle, zaman zaman birçok bilim adamının vefâtı münasebetiyle kullanılır. 

Ancak, şu yadsınamaz bir gerçektir: Kiminin tabutunun başında iğreti dururken, kimine de çok yakışır. 

Bu cümlenin en çok yakıştığı bilim adamlarımızdan birini daha ebediyete yolcu ettik!... Acı haberi Chicago Başkonsolosumuz sayın Umut Acar’dan aldık: 

Kemal Karpat hoca çarşamba akşamı 18.40 sularında Madison’da hayatını kaybetti! 

Prof. Dr. Kemal Karpat’ın çalışmalarını, makale ve kitaplarını 90’lı yıllardan itibaren takip etmeye başlamıştım. Ancak kendisiyle tanışmamız 2005 yılında nasip oldu… Onu yakından tanımam ise beraber, baş başa yaptığımız bir Suriye gezisi ile oldu. Günlerce, sabahtan akşama, akşamdan gece yarılarına kadar, yazdıklarını hep hatırlatarak sorgulattım, bazı görüşlerini yeniden analiz ettirdim… 

Özellikle yakın tarihle ilgili birçok konuyu yüzeysel yazdığını, hatta geçiştirmeye çalıştığını, biraz da iğneleyerek hatırlattım, bana sebeplerini anlattı… O kısımlarını da sen yaz diye hem kendini savundu, hem de adeta bakışlarından yaz, yaz!.. dercesine mesajlar aldım. 

Kendisiyle en çok da tarihi hafıza üzerinde sohbetler ettik. Benim sokağa taşıdığım “Tarih milletlerin hafızasıdır. Hafızasını kaybeden milletlerin geleceği yoktur!” ifadelerim için, işte Türkiye Cumhuriyeti’nin genç nesillerinin ekmekten/sudan daha çok muhtaç olduğu hayat iksiri budur, cümlesini sarf ederken, yanaklarından süzülen gözyaşlarını hiç unutamıyorum. 

96 yaşında ebediyete intikal eden bu değerli bilim adamının nâşı, vasiyeti üzerine Türkiye’ye getirilecek. 

Umarım, Halil İnalcık hocaya gösterilen ihtimam, Kemal Karpat hocaya da gösterilir. 

Cenab-ı Hak taksiratını affetsin, rahmetiyle muamele etsin!